سطح مقطع هسته، سطح موثر هسته آهني است که شار مغناطيسي از آن عبورمي کند. در بعضي از ترانسفورماتورها سطح مقطع به گونه اي انتخاب مي شود که هسته سريع به اشباع برسد. اين ترانسفورماتورها در ايجاد امواج ضربه اي (پالس يا تب) کاربرد دارند. ولي در ترانسفورماتورهاي قدرت سطح مقطع هسته را به گونه اي در نظر ميگيرند که ترانسفورماتور در منطقه خطی کار کند و به توان ضريب تبديل K= N2/N1 را در کميتهاي الکتريکي اعمال کرد. در شکل هاي زیر دو نوع مختلف هسته UI و EI نشان داده شده است. اندازه سطح مقطع موثر هسته از رابطه S = K ×√P  تعيين مي شود. K ضريبي است که در فاصله بين 8/ 0 تا 2/ 1 بسته به توان ترانسفورماتور تغيير ميکند. در ترانسفورماتورهاي کوچک 1.2= K و در ترانسفورماتورهاي پرقدرت 0.8= K در نظر گرفته مي شود. در رابطه بالا P توان ظاهري در خروجي ترانسفورماتور مي باشد که بر حسب ولت آمپر ( VA ) بيان مي شود. S سطح مقطع موثر هسته بر حسبئسانتي متر مربع ( cm2 ) مي باشد. براي کاهش تلفات فوکو هسته ترانسفورماتورها، ورق ورق ساخته مي شود. ورق ورقکردن هسته سبب مي شود که مقدار موثر سطح مقطع آن ها کاهش يابد. براي جبران ميزان کاهش آن از سطح مقطع ظاهري استفاده مي شود. براي تعيين سطح مقطع ظاهري از ضريب تورق 0 9/ 0 الي 95 / 0 استفاده مي شود. اگر سطح مقطع ظاهري را با  S′ نشان دهيم از رابطه زیر مي توان آن را محاسبه کرد.